Thursday, July 26, 2007

ေလာ့ဘူရီအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ

၁၀-၁၃ ရာစုႏွစ္ မ်ားအတြင္း ခမာတို႕ဧ။္ အေရးပါေသာ ေရွးေဟာင္း ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ပါ၀င္ေသာ ျမိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး မူရင္း အမည္မွာ ေလာင္၀္ၿမိဳ႕ဟု အမည္ တြင္ခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပ်က္စီး ယိုယြင္း ေနေသာ ခမာလက္ရာ မ်ားကို ၿမိဳ႕တြင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕ပတ္လည္ တို႕တြင္ ယ ေန႕တိုင္ ေတြ႕ႏိုင္ ေသးသည္။ အယုဒၼၶယ ေခတ္က နရိုင္းသည္ဂရိတ္မင္း ေခၚ နရဲစြမ္မင္း၊ ျမန္မာအေခၚ ျဗနရာဇ္မင္း လက္ထက္တြင္ ေလာ့ဘူရီကို ဒုတိယ ၿမိဳ႕ေတာ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ ျပင္သစ္ ဗိသုကာ ပညာရွင္မ်ား အကူအညီျဖင့္ ၿမိဳ႕ကို ျပန္လည္ တည္ေထာင္ ခဲ့သျဖင့္ ဗိသုကာ လက္ရာ အမ်ားစုမွာ ထိုအခ်ိန္ အခါက ထိုင္းႏွင့္ ျပင္သစ္ လက္ရာမ်ား ေရာေႏွာလ်က္ ရွိေနသည္။

နရိုင္း ရတ္ခ်နီ၀ပ္ နန္းေတာ္။ ။ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ရွိ သည္နန္းေတာ္ကို နရိုင္းမင္းက ၁၆၆၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ တည္ခဲ့ရာ ၁၂ႏွစ္ၾကာ အခိ်န္ ယူခဲ့ၿပီး ၁၆၇၇ ခုႏွစ္ ေရာက္မွ ၿပီးစီး ခဲ့သည္။ ယခုအခါ နန္းေတာ္၀င္း တစ္ခုလံုး သည္ ေလာ့ဘူရီ အမ်ိဳးသား ျပတိုက္ အျဖစ္ျဖင့္ သမိုင္း ဆိုင္ရာ အေဆာက္ အဦမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ လ်က္ ရွိေလသည္။

ဖရာ့ပရန္စန္ေရာ့။ ။ေလာ့ဘူရီဧ။္ အထင္ရွားဆံုး ျမင္မွတ္ ျဖစ္ၿပီး ယခင္ က ဟိႏၼၵဴ ဘုရား ရွိခိုးေက်ာင္း ျဖစ္ခဲ့ကာ ဘူတာရံု အနီးတြင္ တည္ရွိ ေလသည္။ ဂ၀ံ ေက်ာက္တံုး မ်ားႏွင့္ သဲေက်ာက္တံုး မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ ထားေသာ ေလာ့ဘူရီ ဗိသုကာ လက္ရာ ျဖစ္ၿပီး ဘိလပ္ေျမျဖင့္ အေခ်ာကိုင္ တန္ဆာဆင္ ထားသည္။ ဖန္ဆင္းသူ ၿဗဟၼၼာ၊ ေစာင့္ေရွာက္သူ ဗိႆႏိုး ႏွင့္ ဖ်က္ဆီးသူ ရွီဗ တို႕ကို ကိုယ္စား ျပဳေသာ ေမွ်ာ္စင္ သံုးခုလည္း ရွိေလသည္။ နရိုင္းမင္း လက္ ထက္တြင္ သည္ ဘုရားေက်ာင္းကို ဗုဒၼၶ ဘာသာ ဘုရားေက်ာင္း အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ခဲ့သည္။

၀ပ္ ဖရာ စရီရတနာ မဟာထပ္။ ။က်ယ္၀န္း လွေသာ ဘုရား ပရ၀ုဏ္တြင္း တြင္ သည္ဘုရား ႏွင့္အတူ အျခား ေစတီငယ္ မ်ားစြာႏွင့္ အာရုဏ္ခံ တန္ေဆာင္းမ်ား လည္း ရွိေလသည္။



ရႈမဆံုးေသာေနၾကာခင္း။ ။ဘန္ေကာက္မွ ၁၅၀ ကီလိုမီတာ ေ၀းကြာေသာ အရပ္တြင္ တည္ရွိၿပီး ဆာလာဘူရီ ၿမိဳ႕ကို ျဖတ္ကာ ကားျဖင့္ အလြန္ သက္ေတာင့္ သက္သာ သြားလာ ႏိုင္ေသာ ေနရာတြင္ တည္ရွိပါသည္။

No comments: