ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တကၠသိုလ္တက္ခ်င္လွ်င္

ထိုုင္းႏိုင္ငံဧ။္ ပညာေရးဆိုင္ရာခရီးသြားလုပ္ငန္းကို ျမွင့္တင္ႏိုင္ေရး အတြက္ တကသိုလ္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ပါ၀င္သင္ၾကားႏိုင္ေသာInternational Program မ်ားကို ထည့္သြင္းလာ ေနၾက ပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစု စိတ္၀င္စားေသာ Scholarships မ်ားကိုလည္း မက္လံုးတစ္ခု အျဖစ္ စီစဥ္ေပး ထားၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား မ်ားမ်ား လာေရာက္ ေက်ာင္းတက္ ေလေလ၊ ထိုေက်ာင္းသားမ်ားဧ။္ အေတြးအေခၚ၊ ရႈျမင္စဥ္းစား သံုးသပ္ပံုတို႕ကို ထိုင္းဆရာမ်ားက စာရင္းမ်ား၊ စာတမ္းမ်ားျပဳစုကာ ထိုင္းဘာသာျဖင့္ သင္ၾကားေသာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျပန္လည္ သင္ၾကား ႏိႈင္းယွဥ္ေပး ႏိုင္ေလ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအေတြးအေခၚဧ။္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ အခ်ိန္တိုအတြင္း လ်င္ျမန္စြာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ လာကာ တိုင္းျပည္ဧ။္ ၅၃%ေသာ ျပည္တြင္း ထုတ္ကုန္ တန္ဖိုးသည္ ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားမွ ရရွိလာေလသည္။ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ တကသိုလ္မ်ားမွာ သူ႕နယ္ပယ္ အတြက္ သူသာ နာမည္ႀကီး ၾကၿပီး နယ္ပယ္ ေပါင္းစံုအတြက္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုတည္းက နာမည္ႀကီးတာ မ်ိဳးမရွိပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ နာမည္အႀကီးဆံုး တကၠသိုလ္မ်ားမွာ

၁. Thammasat University for Political Science, Economics and Laws, http://www.tu.ac.th/

၂. Kassetsart University for Agricultural and Forestry, http://www.ku.ac.th/

၃. Mahidol University for all Medical fields, Industrial Ecology and Environment, http://www.mahidol.ac.th/

၄. Chularlongkorn University for All Science and Engineering fields, http://www.cu.ac.th/

၅. Ramkhangheng University for Political Science and Education, http://www.ru.ac.th/

၆. Assumption University for Business Administration, http://www.au.ac.th/

၇. National Institute of Development Administration for Development Studies, http://www.nida.ac.th/

၈. Ubon Rajathanee University for Greater Mekhon Subregion Development, http://www.ubu.ac.th/

တို႕ျဖစ္ပါသည္။

တကသိုလ္၀င္ခြင့္ အေသးစိတ္မ်ား၊ ၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာမ်ား ကို သက္ဆိုင္ရာ ၀က္ဘ္ဆိုက္ မ်ားတြင္ ၾကည့္ရႈ ရယူႏိုင္ပါသည္။ အျခား တကသိုလ္ မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္တြင္ ေရပန္းစား လွေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕ ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ား ကိုယ္တုိင္ပင္ မၾကားဖူး ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။ Webster University, www.webster.ac.th သည္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသို႕ သြားေရာက္ ေနထိုင္ ပညာသင္လိုုသူမ်ား တဆင့္ခုန္ရာ တကသိုလ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးၿပီး Asian Institute of Technology, www.ait.ac.th သည္ ပညာသင္ဆုအေပးမ်ားျခင္း၊ International Program ခ်ည့္ သက္သက္သာ ရွိျခင္းႏွင့္ အာရွႏိုင္ငံမ်ား အခ်င္းခ်င္း နည္းပညာဆိုင္ရာ သုေတသနႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ တို႕ ဖလွယ္ရာ အျဖစ္ နာမည္ႀကီးေလသည္။သို႕ရာတြင္ ထိုတကသိုလ္မ်ားတြင္ အျခား ဘာသာရပ္မ်ား အတြက္လည္း International Program မ်ားရွိပါ သည္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းေသာ အခ်က္မွာ၂၀၀၄ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ အစိုးရပိုင္ တကသိုလ္မ်ား ဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆယ္တန္း ေအာင္သူကို ထိုင္းႏိုင္ငံမွ အလယ္တန္း ေအာင္သူ ႏွင့္သာ အရည္အခ်င္း တူသည္ဟု သတ္မွတ္ေပး ထားၿပီး ရိုးရိုးဘြဲ႕အတြက္ တကသိုလ္ တက္လိုသူ သည္ GCE O' Level ေအာင္ၿပီးသူ ျဖစ္မွသာ လက္ခံပါသည္။

ထိုင္းသည္ အေျခခံပညာ အတြက္ ၁၂တန္း ရွိၿပီး အထက္တန္း ကို၂ႏွစ္ တက္ရေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိေလသည္။ မဟာဘြဲ႕ တက္လိုသူသည္ အေျခခံပညာ ၁၂တန္း ႏွင့္ ရိုးရိုးဘြဲ႕အတြက္ ၄ႏွစ္ တက္ေရာက္ သင္ၾကား ေအာင္ျမင္ထားသူ ျဖစ္ရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ အနည္းဆံုး စာသင္ႏွစ္ ၁၆ႏွစ္ ရွိရမည္ ျဖစ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး တကသိုလ္ ၃ႏွစ္တက္လွ်င္ ဘြဲ႕ရေသာေၾကာင့္ ၁၄ႏွစ္သာ ေက်ာင္းတက္ ထားရာ မဟာဘြဲ႕ အတြက္ ၀င္ခြင့္မမီ ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ထိုအခါ GRE and GMAT စေသာ ေအာင္ လက္မွတ္မ်ား၊ ဆိုင္ရာ တကသိုလ္ မ်ားဧ။္ ၀င္ခြင့္ စာေမးပြဲမ်ား၊ လူေတြ႕ စစ္ေဆးပြဲ မ်ားကို ထပ္မံေျဖဆိုရ ေလသည္။ သို႕ေသာ္ Private University မ်ားတြင္ သီးျခား စည္းမ်ဥ္းမ်ား ရွိေလသည္။ အေသးစိတ္ သိလုိ ပါက www.moe.go.th တြင္ ၾကည့္ရႈ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာမိဘအမ်ားစု စိုးရိမ္ပူပန္ေနသကဲ့သို႕ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ လံုျခံဳမႈ မရွိေသာ ႏိုင္ငံ ဟုတ္မဟုတ္ကို ႏွစ္စဥ္ သန္းခ်ီေနေသာ ကမာလွည့္ ခရီးသည္မ်ားက သက္ေသခံေနပါသည္။ ေက်ာင္းေဆာင္ တိုင္းႏွင့္ တိုက္ခန္းမ်ား တြင္ အေဆာက္အဦ တိုင္းတြင္ လံုျခံဳေရး အေစာင့္မ်ား ထူထပ္စြာ ခ်ထားၿပီး ရဲႏွင့္ လူအခ်ိဳးမွာ လူ၂၀၀လွ်င္ ရဲ တစ္ေယာက္ႏံႈး ျဖစ္ေလသည္။ မိန္းကေလးမ်ားကို လိုက္လံ ေႏွာင့္ယွက္ေသာ၊ ဇြတ္အတင္း ရည္းစားစာ လိုက္ေပး၊ ရည္းစားစကား လိုက္ေျပာေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ား လံုး၀ မရွိပါေခ်။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ပညာသင္ စားရိတ္သည္ တကယ္ ပညာတတ္သည့္ အတိုင္းအတာ၊ သင္ၾကားေရးႏွင့္ သင္ယူေရး ဆိုင္ရာ အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာမ်ား၊ စာၾကည့္တိုက္မ်ားႏွင့္ လိုအပ္ေသာ စာအုပ္စာတမ္း မ်ား ရရွိႏိုင္မႈ အတိုင္းအတာမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ သက္သာသည္ ဟုပင္ ဆိုႏိုုင္ေလသည္။ ေနထိုင္မႈ စားရိတ္သည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ အပံုႀကီး သက္သာေလသည္။ အင္တာနက္ကို ေက်ာင္းစာ ၾကည့္ တိုက္တိုင္းတြင္ ေက်ာင္းသားတိုင္း လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲႏိုင္ရံု သာမက ကိုယ့္အခန္းတြင္ တပ္ဆင္လို လွ်င္လည္း လြတ္လပ္စြာ တပ္ဆင္ႏိုင္ၿပီး ေလွ်ာက္လႊာတင္ၿပီး ၄ရက္အတြင္း အဆင္သင့္ သံုးႏိုင္ေလသည္။ တပ္ဆင္ခ ဘတ္ ၁၀၇၀ႏွင့္ လစဥ္ေၾကး ဘတ္၅၉၀ က်သင့္ေလသည္။ ေနထိုင္မႈ စားရိတ္မွာ သာမန္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအတြက္ (ဟိုတယ္တြင္ သူေဌးသံုး သံုးဖို႕ မဟုတ္ပါ)

၁. တစ္နပ္စာ ဘတ္၆၀ (ေက်ာင္းကင္တင္းမွာ စားလွ်င္ တနပ္စာ ၁၅ဘတ္မွ ၂၅ဘတ္သာ)

၂. ေက်ာင္း အေဆာင္လခ ၄ေယာက္ တစ္ခန္းဆိုလွ်င္ ၇၅၀ဘတ္ (ေက်ာင္းေဆာင္ မဟုတ္ဘဲ အျပင္တိုက္ခန္း ငွားေနမည္ ဆိုလွ်င္ဘတ္ ၂၅၀၀မွ ဘတ္၄၀၀၀ၾကား)

၃. ေရတစ္ယူနစ္ ၁၀ဘတ္ (သတ္မွတ္ရက္တြင္ ႀကိဳတင္ ေၾကညာၿပီးမွ ေရေလွာင္ကန္ သန္႕ရွင္းရန္ ေရပိုက္လိုင္း ခဏျဖတ္ ေတာက္ျခင္းမွ အပ မည္သည့္အခါမွ ေရမပ်က္ပါ)

၄. လွ်ပ္စစ္မီး တစ္ယူနစ္ ၃ဘတ္ (ထရန္စေဖာ္မာ ေပါက္ျခင္း၊ မိုးႀကိဳးပစ္ ခံရျခင္းတို႕ေၾကာင့္ နာရီ၀က္မွ ၃ နာရီၾကာ ခဏ ပ်က္ျခင္းမွွအပ မည္သည့္အခါမွ မီးမပ်က္ပါ)သာကုန္က်ေလသည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အတြင္း သြားလာေရးအတြက္ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္းႏွင့္ တူးေျမာင္းမ်ား အတြင္းႏွင့္ ေက်ာက္ဖယား ျမစ္တြင္း ေျပးဆြဲေသာ ျမစ္ေၾကာင္း လမ္းသြား ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား သံုးမ်ိဳးရွိေလသည္။

ကားလမ္းအတြက္ Taxi အငွား ကားမ်ား၊ ရိုးရိုးဘတ္စ္ကား၊ အဲယားကြန္း ဘတ္စ္ကား၊ van ဟုေခၚေလ့ ရွိေသာ Hi-Aceကားမ်ား၊ ခရီးတိုေျပးေသာ Pick-upကားေလးမ်ားရွိၿပီး ေစ်းအသက္သာဆံုးမွာ ရိုးရိုး ဘတ္စ္ကားျဖစ္ကာ ခရီးစဥ္ တေၾကာကို ၈ဘတ္ျဖစ္ပါသည္။ အဲယားကြန္း ဘတ္စ္ကားမ်ားမွာ Hybrid bus and ordinary bus ႏွစ္မ်ိဳးျပန္ကြဲၿပီး ခရီးစဥ္ အလိုက္ အနည္းဆံုး Hybrid ကားအတြက္ ၁၂ဘတ္၊ ရိုးရိုးကား အတြက္ ၁၁ဘတ္ျဖစ္ကာ ခရီးစဥ္ အစအဆံုး အတြက္မူ ၂၂ဘတ္ေပးရေလသည္။ van ဟု ေခၚေလ့ရွိေသာ Hi-Ace ကားမ်ားမွာမူ ခရီးစဥ္ နီးေ၀းအလိုက္ (ဆူးေလ-အင္းစိန္ ခရီးေလာက္ကို) ၂၅ဘတ္မွ ၉၀ဘတ္ (ဆူးေလ -တိုက္ႀကီး ခရီးေလာက္ကို) ေပးရၿပီး ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေအးေဆး သက္သာစြာ စီးႏိုင္ေလသည္။ ခရီးတို ေျပးေသာ Pick-up ကားေလးမ်ားမွာ (သမိုင္း- ဆူးေလ ေလာက္ ခရီးကို) ၇ဘတ္သာ ေပးရေလသည္။Taxi မ်ားမွာ စစခ်င္း ၃၅ဘတ္ တက္ေနၿပီး တစ္ကီလိုမီတာ ခရီးတိုင္း ၂ဘတ္ ေပးရေလသည္။

ရထားလမ္း အတြက္ Sky Train or BTS ေခၚ မိုးပ်ံရထား၊ Subway or MRTေခၚ ေျမေအာက္ရထား၊ ရိုးရိုးၿမိဳ႕ပတ္ ရထား ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးရွိပါသည္။ BTS သည္ တစ္ဘူတာ ၁၀ဘတ္ႏံႈး ေပးရၿပီး ခရီးစဥ္ စဆံုးစီးပါမူ ၄ဘူတာစာ အလကား စီးရေလသည္။ MRT ေခၚ ေျမေအာက္ ရထားသည္ တဘူတာလွ်င္ ၁၂ဘတ္ ေပးရေသာ္လည္း ခရီးစဥ္ ရွည္ေလ၊ ေစ်းသက္သာေလ ျဖစ္ကာ ၁၈ဘူတာလံုး ခရီးစဥ္ စဆံုး စီးနင္းလွ်င္ ၃၆ဘတ္ သာက်သည္။

ေက်ာက္ဖယား ျမစ္တြင္း ေျပးဆြဲေသာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားမွာ ေမာ္ေတာ္ အမ်ိဳးအစား အလိုက္ ေစ်းႏံႈး အသီးသီး ရွိေလသည္။ Pulic Motor Boat မ်ားမွာ ခရီးစဥ္အလိုက္ ေစ်းအနည္းဆံုး ၈ဘတ္မွ ေစ်းအမ်ားဆံုး ၁၈ဘတ္ သာ ေပးရေလသည္။ http://www.in-bangkok.com/ ရထားႏွင့္ ျမစ္ေၾကာင္း ခရီးမွာ ကမၷာ့ အဆိုးရြားဆံုးဟု နာမည္ႀကီးေသာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ဧ။္ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို႕မႈကို ေရွာင္ရန္ အေကာင္းဆံုးေသာ ခရီးစဥ္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။

မည္သည့္ခရီးစဥ္ကို လိုက္ပါသည္ ျဖစ္ေစ အလြန္အမင္း တိုးေ၀ွ႕ကာ ၾကပ္သိပ္ ညပ္ပိတ္ ေနေအာင္ စီးရသည့္ အခါ မည္သည့္ အခါမွ မရွိပါေခ်။ မတ္တပ္ရပ္ စီးနင္းရေသာသူ အတန္ငယ္ လူမ်ားက ဘယ္သူမွ သည္လို ကားေပၚ ထပ္မတက္ ၾကေတာ့့ သလို စပယ္ယာကလည္း အတင္းမေခၚ၊ ယာဥ္ေမာင္း ကလည္း ေစာင့္မေခၚ သည္မွာ အလြန္စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ပါေပ။ စပယ္ယာက အတင္း ယာဥ္စီးခ ေတာင္းရန္ မလိုပါ။ အခ်ိဳ႕ဘတ္စ္ကားမ်ားတြင္ စပယ္ယာ မပါဘဲ ခရီးသည္မ်ားက ယာဥ္ေမာင္းထံကို စည္းကမ္းရွိစြာ အလို အေလ်ာက္ သြားေရာက္ကာ ယာဥ္စီးခ ေပးၾကေလသည္။ ဘတ္စ္ကားလိုင္း အခ်ိဳ႕မွာ ည (၇)နာရီတြင္ သိမ္းၿပီး အခ်ိဳ႔မွာ ည ၁၁နာရီ ထိရွိကာ မိုးခ်ဳပ္ေသာေၾကာင့္ ၾကားကားေစ်း ေတာင္းျခင္း မရွိရံု သာမက တရက္စာ စာရင္းပိတ္ ၿပီးခ်ိန္တြင္ အလကား ေပးစီးပါေသးသည္။ ထိုင္း ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ မရွိေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမားမ်ား ေက်ာင္းတက္ခြင့္ ရွိေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရၿပီးမွ ေက်ာင္းတက္မွသာ အလုပ္တဖက္ ေက်ာင္းတဖက္ ေနႏိုင္ပါမည္။ သို႕ေသာ္ မဟာဘြဲ႕အတြက္ ထိုသို႕ ေက်ာင္းတက္ပါက စာေမးပြဲက်ဖို႕ မ်ားေလသည္။ သည္မွ်ဆိုလွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းေနရန္ႏွင့္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ေနထိုင္ စားေသာက္ သြားလာႏိုင္ရန္ သတင္း အခ်က္အလက္ အေတာ္အသင့္ ျပည့္စံုၿပီဟု ယူဆမိပါသည္။

ခြန္ျမလိႈင္ရဲ႕ ဘေလာ့မွ အခ်က္အလက္ မ်ားကို ယူသံုးထားပါသည္။